De Algemene Vergadering van de Raad sprak zich uit over een aantal beroepen die werden ingediend door verzoekers om internationale bescherming afkomstig uit de provincie Nangarhar (Afghanistan).
In zijn adviesnota, gepubliceerd in juni 2019, beschouwt het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken (EASO) het niveau van willekeurig geweld in deze oorlogsregio als dermate hoog dat er zwaarwegende gronden bestaan om aan te nemen dat een burger in geval van terugkeer naar deze provincie, louter door zijn aanwezigheid aldaar, een reëel risico loopt om blootgesteld te worden aan een ernstige bedreiging van het leven of de persoon. Het EASO bespreekt de situatie in de stad Jalalabad, de hoofdstad van de provincie, apart, waarbij het aangeeft dat er, niettegenstaande het niveau van willekeurig geweld aldaar een hoog niveau bereikt, er toch minimale individuele elementen vereist zijn om te kunnen besluiten dat een burger een reëel risico loopt om blootgesteld te worden aan dergelijke bedreiging.
Hoewel de aanbevelingen van het EASO niet bindend zijn, onderstreept de Raad dat ze een praktisch samenwerkingsinstrument tussen de lidstaten uitmaken om de doelstellingen van het Gemeenschappelijk Europees Asielstelsel te bereiken, waarbij ook het Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen betrokken is. De Raad meent dan ook dat, indien de commissaris-generaal afwijkt van de aanbevelingen van het EASO, van hem mag worden verwacht dat hij duidelijk de redenen aangeeft die hem hiertoe hebben gebracht.
Tenslotte is de Raad zelf op basis van de beschikbare informatie van oordeel dat hij de analyse van het EASO tot de zijne kan maken, zowel wat de veiligheidssituatie in de provincie Nangarhar in het algemeen betreft, als met betrekking de situatie in de stad Jalalabad in het bijzonder. Met de ‘stad’ Jalalabad wordt de bestaande feitelijke verstedelijkte agglomeratie bedoeld en niet zozeer een bestuurlijke gebiedsomschrijving (RvV 21 oktober 2019, nrs. 227 621, 227 622, 227 623 en 227 624).