Een Jemeniet, die in Griekenland reeds internationale bescherming had verkregen, diende in België opnieuw een verzoek om internationale bescherming in. Ingevolge dit verzoek trof de commissaris-generaal een beslissing tot niet-ontvankelijkheid in toepassing van artikel 57/6, § 3, eerste lid, 3° van de vreemdelingenwet. Ondertussen was de geldigheidsduur van de Griekse verblijfskaart van verzoeker verstreken.
De Raad maakt toepassing van de rechtspraak van het Hof van Justitie in deze materie en bespreekt de aard van de eventuele tekortkomingen die in een andere lidstaat van de Europese Unie kunnen bestaan en de gevolgen daarvan op de bestreden beslissing.
Verzoeker brengt landeninformatie aan (o.a. AIDA-rapporten) betreffende de situatie van statushouders in Griekenland. Er kan op basis van die informatie niet a priori worden besloten dat de in Griekenland verleende internationale bescherming niet langer effectief of toereikend is, noch dat statushouders in Griekenland automatisch in een situatie van zeer verregaande materiële deprivatie terechtkomen. Er blijkt wel dat er voor statushouders allerhande problemen rijzen op het vlak van huisvesting, tewerkstelling, toegang tot sociale voorzieningen en gezondheidszorgen. Er ontstaan ook moeilijkheden voor statushouders die vanuit een andere lidstaat terugkeren naar Griekenland en die, zoals verzoeker, de hernieuwing of verlenging van hun verblijfsvergunning moeten vragen. Het niet beschikken over een geldige verblijfsvergunning kan voor statushouders, die terugkeren naar Griekenland, een belangrijke hinderpaal zijn bij de effectuering van hun rechten.
De Raad beschikt in de huidige stand van de procedure niet over voldoende objectieve, betrouwbare, nauwkeurige en naar behoren bijgewerkte gegevens met betrekking tot de situatie van statushouders die niet langer in het bezit zijn van een geldige verblijfsvergunning in Griekenland en er terugkeren, waardoor de beslissing van de commissaris-generaal wordt vernietigd (RvV 29 april 2022, nr. 272 124).