Er wordt niet betwist dat de woning van verzoekers in Bagdad werd geconfisqueerd door een legerafdeling. Uit niets blijkt dat het mogelijk zou zijn om met behulp van een advocaat een rechtszaak aan te spannen tegen deze legerafdeling, zoals de commissaris-generaal poneert. Evenmin wordt in twijfel getrokken dat verzoekers soenniet zijn. Blijkens de informatie vervat in het administratief dossier lopen soennieten in Bagdad grotere risico’s om slachtoffer te worden van meer individuele vormen van geweld door de sjiitische milities. Ten slotte verklaren verzoekers geen familie meer te hebben in Bagdad. Bijgevolg loopt dit jonge soennitische gezin bij terugkeer naar Bagdad het risico om met hun baby op straat te belanden.
De Raad verwijst naar de rechtspraak van de Algemene Vergadering. Hoewel de mate van het willekeurig geweld in Bagdad niet dermate hoog is dat elke burger louter door zijn aanwezigheid aldaar een reëel risico loopt op een ernstige bedreiging van zijn leven of persoon, kunnen bepaalde persoonlijke omstandigheden aanleiding geven tot een verhoogd risico, zelfs wanneer dit geweld hem niet meer dan een ander persoon specifiek viseert (RvV 29 maart 2018, nr. 201 900).